Maja hevði ongantíð funnið upp á at skatt seg sjálva, ikki við vilja, sum fólk annars tykjast at halda. Kanst tú ikki saga spíssin av tumlinum av tær, uttan at øll skulu fara at stúra? Tað vil siga øll uttan mamma Maju. Hinvegin stúrir Maja fyri henni. Í einum balli, sum hon ikki er boðin…
axa hentar eina várhagasólju og blæsur. Har er bara ein lítil fallskýggi eftir, og Taxa nikkar. „Ein sjeikur,“ sigur hon. Hon vil hava, at Naja spyr, hvør tað er, men Naja tímir ikki. „Tað eitur eitt fræhár,“ sigur Naja. „Hvat sigur tú? Frathár?“ flennir Taxa. „Eg segði fræhár.“ „Frata fræhár.“ „Steðga nú, tað er ólekkurt.“…
Vælkomin inn í heimin hjá Mammu Mu og Krákus! Mamma Mu varð til í einum sangi. Ein løgin kúgv, sum tosaði í telefon og sum veittraði við hornunum. Krákus varð til í einu rørslusangi, hann sum klappar taktina við veingjunum, púra rætt og passaliga leingi, meðan elgar og mýggjabitar klappa heilt øðrvísi. Í veruleikanum komu…
Hvar kann ein øgiliga lítil genta krógva eina øgiliga stóra leyvu? Ikki er tað lætt, men Iris má royna so frægt, hon kann. Tí mammur og pápar kunnu gerast ógviliga løgin av at hava eina leyvu í húsinum. Men hvussu leingi kann Iris krógva leyvuna?
Emil, tað er hann, sum býr á Kattholti í Lønnibergi og sum ger skálkabrøgd næstan hvønn dag alt árið. Hvørja ferð, tá hann hevur gjørt eitt skálkabragd, situr hann innilæstur á verkstaðnum og telgir sær ein lítlan, stuttligan træmann. Nú standa 369 træmenn á hillini!
Eg eri so skjót! reypar Hara. Hm! sigur Skjaldbøka trútin. Skulu vit renna um kapp? Men hvør vinnur? Tað sigur hendan framúr livandi endurfrásøgnin úr Esops dømi tær.
Djór kunnu ikki verða sombi. Ella kunnu tey? Tey vaksnu góvu leyvunum eitt deytt sombi. Men taå skuldu tey ikki havt gjørt. Tí nú er okkurt púra galið við leyvunum. Og knappliga eru Milo, Samir og Afia í stórum vanda.
Hugsa tær at hava ein stórabeiggja? Ein, sum altíð tímit at sparka saman við tær. Men eru allir stórubeiggjar soleiðis? Og hvat við teimum, sum bara hava strævnar lítlusystrar?
Jørðin doyði fyri tíggju árum síðan. Neo og Niria eru uppvaksin í einari rakett í rúmdini. Mamma og pápi teirra fóru avstað fyri fleiri árum síðan. Tey skuldu byggja eina støð á einari aðrari gongustjørnu. Nú eru Neo og Niria á veg til støðina. Men fara tey at finna mammuna og pápan?